وبلاگ هــم انــدیشـی دینــی

بسم الله الرحمن الرحیم

بازدید کننده ی بزرگوار! جهت مطالعه ی بهتر و کامتر مطالب این وبلاگ می توانید به وب سایت :::هم اندیشی دینی::: مراجعه بفرمایید.

هدف از رجعت چیست؟

در زمان ظهور حضرت بقیه الله  )عجل­الله­تعالی­فرجه­الشریف  ( دنیا چهره­ی جدیدی به خود می­گیرد و حضرت که معدن علم الهی هستند، بشر را از سرچشمه­ی علوم و معارف الهی سیراب می­کنند. امروزه بسیاری از آموخته­های بشری دانشهایی است که نه تنها در مسیر رشد و تعالی انسان نیست؛ بلکه بشر را از خداوند و هدف از خلقت خود روز به روز دورتر می­کند. علمی که حضرت در اختیار بشر قرار می­دهد چون در مسیر فطرت خدا جوی بشری است هر چه بشر از آن بهره­ی بیشتری ببرد به همان اندازه به خداوند نزدیکتر می­شود. از طرف دیگر طواغیت و زر مداران به انگیزه­ی رسیدن به مطامع دنیوی خود مانع اصلی حرکت جامعه به سوی رشد تعالی بوده­اند. حضرت با برقراری حکومت عادله­ی خود موانع رسیدن بشر به رشد را برطرف کرده و مسیر جامعه را در صراط مستقیم قرار می­دهد.

در روایتی که توشه­ی معراج پیامبر اکرم (صلی­الله­علیه­واله) است چنین آمده است:

«وَ بِالْقَائِمِ مِنْکُمْ أَعْمُرُ أَرْضِی بِتَسْبِیحِی وَ تَقْدِیسِی وَ تحلیلی [تَهْلِیلِی‏] وَ تَکْبِیرِی وَ تَمْجِیدِی»[1] ـ به وسیله­ی قائم از آنها زمین را با تسبیح و تقدیس و تحلیل و تکبیر و تمجید خود آباد می­کنم. 

بندگان صالح خداوند که همه­ی همّ و غمّ خود را در رسیدن به کمال و سعادت می­دیدند به دلیل مواجهه با موانع حاکم در دنیا به طور طبیعی نتوانسته­اند به مقدار زیادی از کمالات خود دست یابند و با همین حال از دنیا رفته­اند خداوند متعال آرزوی این مؤمنین را برآمرده کرده و بعد از ظهور حضرت حجت اختیار بازگشت به دنیا را به آنها می­دهد و بسیاری از آنها دوباره به دنیا برمی­گردند و بقیه­ی مسیر کمال خود را طی می­کنند.  

از سوی دیگر بسیاری از ظالمان و ستمگران عالم بدون اینکه عقوبت دینوی اعمال خود را ببینند از دنیا رفته­اند و حکم خداوند در مورد آنها به اجرا در نیامده است. گستره­ی عدالت گستری حضرت حجت تا اندازه­ای است که در زمان ظهور حتی حیوانات هم نمی­توانند به انسانها و حیوانات دیگر ظلم کنند. در حکومت عادله­ی حضرت، برخی از ظالمین ـ بدون اینکه خود در بازگشتشان اختیاری داشته باشند ـ به دنیا بازگردانده می­شوند تا عقوبت دنیوی کارهای زشت و پلید خود را بچشند.     

امام صادق (علیه­السلام) می­فرماید: «لَا یَرْجِعُ إِلَّا مَنْ مَحَضَ الْإِیمَانَ مَحْضاً أَوْ مَحَضَ الشِّرْکَ مَحْضاً»[2] فقط دو گروه به دنیا برمی­گردند. کسانی که ایمان محض داشته­اند و کسانی که در شرک محض بوده­اند. 

 [1] . بحارالأنوار ج 18 ص 342و 344/ الأمالی‏للصدوق ص : 632 و 633 [2]. بحارالأنوار، ج53، ص39.